Regen en ellende
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Maarten
25 Mei 2008 | Canada, Ottawa
Weer een bericht uit het regenachtige Canada. Na vorig bericht zijn we verder naar het zuiden van Britisch Columbia gereden en daar de boel bekeken. Er is echt geen stuk land dat echt vlak ligt daar. En veel water. Ook zijn de steden en dorpen niet zo groot als in Alberta. Ook is de provincie niet opgedeeld in bloc’s als Alberta simpel om de reden dat het niet vlak genoeg is en een weg beter om een berg heen kan gaan dan erover. Duidelijk is ook dat BC veel groener is door meer loofbomen en weilanden. We waren ook nog gestopt bij een Farmer Market, een soort winkel bij de boerderij. Ook hadden ze een soort kinderboerderij. Interessanter voor mij waren alle ouwe trekkers en machines die ze nog hadden staan. In canada ruilen ze vaak geen trekkers in bij aanschaf waardoor de oude trekkers en machines vaak op het bedrijf blijven en uiteindelijk ergens op het erf in een hoekje blijven staan. Dit was ook hier het geval. De voor ons zo speciale en aparte oldtimers staan gewoon buiten weg te rotten. Het is jammer dat het zo duur is ze naar Nederland te halen want echt rot zijn ze meestal niet. Dat zal wel aan de lage luchtvochtigheid liggen. Als je ze naar Nederland zou kunnen krijgen valt er wel een leuk centje aan te verdienen denk ik. Als we verder rijden komen we nog langst een Nederlander die zijn melkveebedrijf open heeft gesteld aan publiek. Een soort kinderboerderij is er ook bij en hij heeft Belgische Trekpaarden. Ze melken Holsteiners en geven ook tekst en uitleg door bordjes overal op de boerderij. In het winkeltje dat erbij is kun je zuivelproducten en ijsjes kopen. Als we verder richting Alberta rijden komen we langst een werkplaats van de Canadian Pacific Railway. Grote diesellocs staan er voor onderhoud en reparatie. Ze willen niet dat je op het terrein komt maar van de locomotieven die de rails sneeuw en ijsvrij maken wou ik toch wel n paar foto’s. Het is op zich een kleine locomotief maar met een grote sneeuwploeg ervoor van een paar centimeter dik. Er hangt een wagon achter die schaafbladen heeft waarmee de zijkanten en hellingen langst het spoor vrij gemaakt worden. Aan de machine is goed te zien dat het wat te lijden heeft daar. Als dichter bij de rocky’s komen begint het steeds slechter weer te worden. Als we bij Banff zijn staat het echt te stortregenen. We rijden door tot Calgary en zoeken daar een hotel. De volgende morgen is het niet veel beter en we kijken wat rond in Calgary. Omdat het beter schijnt te worden in het westen gaan we die kant op. Parallel langst de Amerikaanse grens zitten grote akkerbouwbedrijven en het is mooi om die grote uitgestrekte akkers te zien en hier en daar staan nog een paar trekkers met zaaicombinaties te wachten op beter weer. Intussen regent het vrolijk verder. We stoppen bij de boerderij van Jos bastiaansen. Hij is 7 jaar geleden met zijn gezin naar Bow Island verhuisd en heeft daar een groot akkerbouwbedrijf. Ik kende hem nog van toen hij nog in Nederland woonde en had hem al eerder opgezocht in Bow Island. Ook Jos baalde van het natte weer. Hij was eruit geregend met aardappelen zetten en moest nog wat graan zaaien. Maar met het meeste was hij al klaar. Op zijn erf is het een grote modderpoel maar hij zei dat de regen wel welkom was omdat de grond redelijk droog was. Ook heeft hij de grond liever wat vochtiger nu want in juni kan de echte warmte ineens komen waardoor je te laat bent met regenen. Een ander probleem is dat het nog relatief koud is in de bergen waardoor de sneeuw niet snel genoeg smelt. Zodra het nu wel warmer wordt warmt het te snel op waardoor het water zo snel naar beneden komt en ze het niet goed op kunnen vangen. Alberta en eigelijk heel Canada ligt ruim boven de zeespiegel waardoor en eigelijk geen water is en je afhankelijk bent van smeltwater uit de Rocky Mountains. Smelt water wordt dan opgevangen en opgeslagen in grote meren en bassins. Als boer kun je dan waterrechten kopen om te beregenen. En als ze dan te weinig water op kunnen vangen door het snelle smelten krijgen de boeren een regenrantsoen en ben je dus mooi klaar als het een droge zomer wordt.Maar Jos maakt zich niet druk want hij heeft genoeg water om alles voldoende te beregenen. Beregenen is ook iets wat ze hier anders doen. Er zijn 2 systemen. Het ’oude’ systeem is een 4 wielige wagen met in het midden een benzinemotor die een oliepomp aandrijft. Daardoor is via een tandwielstelsel de rijsnelheid traploos te regelen. Door niet alleen de wielen maar een as dwars op de rijrichting aan te drijven kunnen ze hier regenbuizen aankoppelen en aan elke buis zit een wiel. De regenbuizen draaien dus dezelfde snelheid als de wielassen. Aan die regenbuizen zitten dan sproeiers en zodoende kunnen ze hele grote breedtes meenemen. N heel verhaal maar het is eigenlijk best simpel. De hele regenbuis en dus ook een hele brede as die over de akker rolt. Bekijk de foto’s maar. Het andere systeem is weer heel anders. In het midden van de akker zetten ze een soort paal met een grote wateraansluiting (voeding) en een electriciteits aansluiting. Dit is het pivot-point (scharnierpunt) Daaraan maken ze een regenboom die rijkt tot de rand van de akker. Dit kan honderden meters zijn. Door wielen aan de boom te maken draait deze in zijn geheel rond de paal die in het midden van de akker staat en zodoende de hele akker beregend als hij ronddraait. Dit gaat uiteraard heel langzaam. Door vanuit het scharnierpunt trapsgewijs grotere sproeiers te monteren word de afgifte overal gelijk. Want de eerste sproeier bij het scharnier maakt natuurlijk qua afstand lang niet zoveel meters als die helemaal aan het uiteinde zit. Het verschil in snelheid van de wielen en het rechthouden van de boom wordt electrisch geregeld door sensoren op de scharnierpunten. Merkt een sensor dat er een verschil is tussen 2 boomdelen stuurt hij de electromotoren van de wielen aan harder of zachter te lopen. Een best ingewikkeld maar mooi systeem dus. Aan het uiteinde van de boom zit een grote sproeier die wij van de gewone haspels kennen die de hoeken die niet beregend worden meepakt. Maar dat de verdeling daar niet al te best is zitten ze niet echt mee geloof ik. Maar ook hier heb ik foto’s van om het verhaal wat duidelijker te maken. Intussen ziet de PT Cruiser als een terreinwagen door alle regen en modder en kunnen we nog net wat door de ramen zien. Ook heeft de hond van Jos met zijn moddervacht achterin gezeten dus het wordt n hele klus om die schoon te maken. De regen gaat voorlopig ook nog even door geloof ik dus erg lollig s het niet meer. Vandaag zijn we dus maar naar de Calgary-zoo geweest. Een groot deel was overdekt en tussen de buien door hebben we toch nog wat gekke beesten gezien. Maar toch is het gewoon balen dat het juist nu zon pestweer moet zijn. Hopelijk is het woensdag in Nederland wat beter.
Foto's ? http://www.mijnalbum.nl/Album=7XI7S4OI